Ο Βασίλης Μπισκανάκης, με σπουδές στα οικονομικά, και η Αυστριακή Ειρήνη Κραλ, φυσικός μηχανικός, εγκατέλειψαν την Αθήνα για να ζήσουν στην Ομβριακή, ένα χωριό στο Δομοκό – χωρίς καταγωγή, έτσι επειδή τους άρεσε.
Στην αρχή εμπορεύονταν τα πολύ καλά μέλια της περιοχής, άγνωστα στα αστικά κέντρα, η Ειρήνη έμαθε την ελληνική κουζίνα από τις γιαγιάδες του χωριού και στους φίλους που τους επισκέπτονταν από το εξωτερικό άρχισε να μαγειρεύει νοστιμιές του τόπου πέρα από τα γνωστά τζατζίκι-γύρος-χωριάτικη. Εδώ και 5 χρόνια δημιούργησαν την Dolopia (από τους αρχαίους Δόλοπες της περιοχής), οικοτεχνία που περικλείει στο βαζάκι καταπληκτικές μαρμελάδες (φράουλα με μέντα και πιπέρι), μερακλίδικα ορεκτικά, αλλιώτικες σάλτσες ντομάτας, χειροποίητα ζυμαρικά. 
Τα βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς μεγάλου κύρους ήρθαν από την αρχή –πέρσι για τη μαρμελάδα εσπεριδοειδών κατέκτησαν το ασημένιο μετάλλιο ανάμεσα σε 2.500 προϊόντα στη Σκοτία– και εξάγουν σε Αυστρία, Γερμανία, Σουηδία, Αγγλία, Ισπανία, Γαλλία, Ντουμπάι. Πιστεύουν πως τίποτα δεν γίνεται χωρίς προσπάθεια και στόχο, γι’ αυτό οι περισσότεροι που φεύγουν για την επαρχία και θέλουν γρήγορα να κάνουν λεφτά σε λίγο καιρό εγκαταλείπουν. Στους Έλληνες θέλουν να δείξουν πως υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα πέρα από την Αθήνα και στους ξένους να αποτελέσουν έναν καλό πρεσβευτή της ελληνικής γεύσης ώστε αυτή να κατακτήσει τη θέση που της αξίζει στον παγκόσμιο χάρτη.
Μότο τους, «Είναι Dolopia, είναι καλό».
Dolopia: από τον Δομοκό με αγάπη
Πέρασα από το Παντοπωλείον της Μεσογειακής Διατροφής τις προάλλες αναζητώντας κάτι για το πρωινό. Μου αρέσει να το κάνω αυτό, να τριγυρνάω δηλαδή στα παντοπωλεία και να περνάω ώρες αναζητώντας γεύσεις που θα αλλάξουν τη διατροφική ρουτίνα μας. Το βλέμμα μου τράβηξαν, χάρη στη διακριτική, καλαίσθητη συσκευασία τους, τα προϊόντα Dolopia τα οποία, όπως με ενημέρωσαν οι πάντα εξυπηρετικοί πωλητές αυτού του κεντρικού μεγαλομπακάλικου, παράγονται στην Ομβριακή του Δομοκού με τοπικές πρώτες ύλες και εξάγονται σε Γερμανία, Αυστρία, Γαλλία, Ισπανία.
Αρχισα να διαβάζω ετικέτες και δεν ήξερα τι να διαλέξω. Κατόπιν ωρίμου σκέψεως, κατέληξα στη μαρμελάδα δαμάσκηνο με κανέλα, αλλά δεν μπόρεσα να αντισταθώ ούτε στη μαρμελάδα κυδώνι. Την τελευταία δε στιγμή, έβαλα στο καλάθι μου και τη μελιτζανοσαλάτα τους. Ευτυχώς που ενέδωσα σε αυτή την έμπνευση της στιγμής: η μελιτζανοσαλάτα αποδείχθηκε τόσο καλή, ώστε η σύζυγός μου μπήκε στον πειρασμό να την παρουσιάσει στους φίλους που πέρασαν για ουζάκι ως σπιτική!
Οσο για τις μαρμελάδες, τις εξαφανίσαμε ταχύτατα και ενώ ήταν πρώτες στη λίστα με τα ψώνια που είχαμε ετοιμάσει, ανακαλύψαμε ότι η παραγωγή είχε τελειώσει. Μην απογοητεύεστε όμως. Τώρα ετοιμάζεται η μαρμελάδα φράουλα, αμέσως μετά θα υπάρξει μία ακόμη με βερίκοκο, πορτοκάλι και δυόσμο και, φυσικά, με βάση την εποχικότητα, θα έρθει και η σειρά του δαμάσκηνου και του κυδωνιού. Εμείς, πάντως, παρηγορηθήκαμε με τη σάλτσα ντομάτας με φέτα και θρούμπι. Σας τη συνιστώ! (www.dolopia.eu)
*Δημοσιεύθηκε στο BΗΜΑ GOURMET την Κυριακή 13 Απριλίου 2014.
Δημοσίευση σχολίου